1990’ların sonlarından bu yana, endüstrideki bakım yaklaşımları dünya çapında kuralcı / zamana dayalı yaklaşımlardan riske dayalı karar verme süreçlerine doğru evrilmektedir. Bu eğilim, verimli üretim zamanını artırmak amacıyla zaman kayıplarına yol açabilecek plansız duruş sürelerini azaltmak arayışından doğmuştur. Son yıllarda pek çok bakım yaklaşımı ortaya atılmakta, yeni terimler kulağımıza çalınmaktadır. Bununla beraber, doğru yaklaşımı benimsemek ve uygulamak için alternatifler içinden seçim yapmak gereklidir. Bakım stratejisi seçim yöntemleri üzerine detaylı metodolojik çalışmalar ülkemizde ve dünyada yapılmaya devam etmektedir.
Tesis güvenliği ve güvenilirliğinin sağlanması için uygulanacak bakım stratejisinin aynı zamanda işletmenin finansal ve kurumsal hedefleri doğrultusunda performans beklentilerini de göz önünde bulundurması gereklidir.
Genel anlamda, eğer bir şirket basit bir kuralcı bakım / denetim yaklaşımı uygulamak isterse, karar alma sürecinde kesin olarak muhafazakâr kriterler uygulamak zorundadır. Aksine risk tabanlı bir yaklaşım, iş ve çalışma güvenliğini feda etmeyen, performansa ve üretkenliğe dayalı bir işletme / bakım uygulaması için ayrıntılı ve çok disiplinli bir dizi mühendislik analizini kullanır.
Risk Tabanlı Bakım uygulamalarının standardizasyonu için çeşitli çalışmalar 2000’li yılların başlarında meyvelerini vermeye başlamıştır. API 580, ASME CRTD-Vol.41, CEN CWA 15740:2008 RIMAP gibi standartlar veya kılavuz dokümanlar bunların arasında sayılabilir.
Bir cevap yazın